จงรักษาอัพยากฤตธรรม คือ ความเป็นกลางนี้ไว้
อย่าเมาต่อสุข อย่าเมาต่อทุกข์
นี่คือการเดินถูกต้องตามทางสัมมาทิฎฐิขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
นิทานในตัวนี่กว้างขวางแท้ ๆ . . .อาการสามสิบสองนี่ . . .
เป็นธรรมทั้งหมด แต่ให้เอาอันเดียวก็พอทำให้ได้ ทำให้จริง . . .
ในการประพฤติปฏิบัตินี่วาจาสัจเป็นหนทางไม่ตาย ให้ตั้งไว้ ให้มีสัจจะกำหนดไว้ถ้าไม่มีสัจจะก็ลังเลไปเถอะ . . .
จะทำอันไหนก็ให้ตั้งสัจจะพระพุทธจ้าเอง ท่านก็ตั้งสัจจะเหมือนกันเอาจริง . . .
มันก็ได้จริงนั่นแหละพระพุทธรูปท่านมีองค์ศักดิ์สิทธิ์ ต้องการอะไรก็ขอได้ . . .
แต่ . . . ต้องทำเอาเองเน้อ ?ทำเอง ได้เอง เป็นเอง รู้เอง เห็นเอง
ถ้าพระพุทธเจ้าท่านทำให้พวกเราได้ . . .ก็ไปนิพพานกันหมดแล้วซิ
ท่านเป็นแต่เพียงผู้บอก . . . พวกเราต้องทำเอาเอง
สติ ความระลึกได้ สัมปชัญญะ ความรู้ตัวให้รู้อยู่เสมอ . . .
สติกับใจมันอันเดียวกันนั่นแหละอิริยาบถ 4 ยืน เดิน นั่ง นอน . . .
สติอันเดียวพวกเราจะเอาหรือไม่เอาก็สุดแล้วเน้อ . . .
เป็นของจริง . . . ทำจริงได้จริง . . .. . .
อย่าเผลอไปในกิจการงานผู้อื่นโดยส่วนเดียว
ให้เหลียวแลกิจการงานของตนด้วย
เอาอย่างแม่โคคอยเลี้ยงลูกอ่อน ตาก็สำเหนียกคอยดูลูก
คอยระวังป้องกันรักษาภัยทั้งปากก็กัดหญ้าเคี้ยวกลืนเรื่อยร่ำไป
ทั้งท้องของตนก็อิ่มทั้งลูกของตนก็พ้นภัย
การเจริญศีล เจริญธรรมเป็นหน้าที่ส่วนของตน ขอจงอย่าละเลย
(จาก กระทู้ในลานธรรมเสวนา)
